Share this article Share
De Vier letzte Lieder van Richard Strauss vormen een beklijvende uiteenzetting met de thema’s afscheid en dood. De 84-jarige componist schreef deze liederen in 1948 in Zwitserland, net na de Tweede Wereldoorlog – die heel Europa in puin had gelegd – en in het bewustzijn van zijn eigen aanstaande levenseinde.
Waar Richard Strauss zichzelf en de wereld met kalmte en aanvaarding langzaam voelde wegdeemsteren, daar maakt Gustav Mahler in zijn Zevende symfonie de omgekeerde reis: doorheen de duistere nacht naar het van leven bruisende licht. In de vijfde en laatste beweging haalt Mahler alles uit de kast om het ochtendgloren te begroeten. Apotheose wordt op apotheose gestapeld en het jubelende slotdeel ontaardt algauw in een “sich zu Tode feiern”.