Share this article Share
Haar levenspad bracht Nicodemus van Tanzania naar Zweden, Frankrijk, België en Schotland, waar ze nu al vijftien jaar woont. In de jaren ’90 en de vroege jaren 2000 woonde zij in Antwerpen en Brussel, waar haar werk over het leven in een postkoloniaal tijdperk een belangrijke bijdrage leverde aan de bewustwording van racisme in Europa en de noodzaak van het onderzoek en het schrijven van de geschiedenis van moderne Afrikaanse kunst. Tijdens haar hele carrière legt Nicodemus zich toe op het opbouwen van een bijzondere, polymorfe kunstpraktijk die verankerd is in postkoloniale theorie, feminisme en traumastudies.
Dit retrospectief is gewijd aan een oeuvre dat wars is van conformiteit en het ‘framen van de ander’ volgens de verwachtingspatronen die zijn opgelegd door de westerse etnografische blik. In plaats daarvan benadert Nicodemus kleur, textuur en vorm van het menselijk lichaam vanuit een diepgaande betrokkenheid bij het werken aan gemeenschappen, aan samenhorigheid en intermenselijke relaties.