Share this article Share
Het verhaal van Hak Baker begint op het Isle of Dogs, waar zijn arbeidersgemeenschap zijn muze werd en de inspiratie vormde voor een onconventionele, rebelse carrière die de East End troubadour heeft doen uitgroeien tot een van de meest gerespecteerde en eerbiedwaardige Britse artiesten van zijn generatie. Hak’s verhalen over het leven in de binnenstad van Londen lopen over een spectrum van jeugdig nihilisme en mannelijke kwetsbaarheid, tot het inzicht dat binnen het persoonlijke het politieke leeft, terwijl Hak met zijn poëtische teksten een beeld schetst van een land in beroering.
Cultureel gezien zit hij net zo comfortabel naast Madness, The Specials en Benjamin Zephaniah als naast The Streets, Kano, Akala en Greentea Peng. Het repertoire van Hak overstijgt werkelijk het genre, met zijn rauwe, ongefilterde en authentieke stem als kern van alles wat hij doet. Zijn aankomende progressie als artiest markeert een buitengewone creatieve sprong op maat gemaakt voor een tijdperk van sociale ongelijkheid, internetverslaving en post-pandemische desillusie, vormgegeven door zijn overtuiging dat – figuurlijk, tenminste – alleen maatschappelijke ineenstorting de weg kan vrijmaken voor een betere, heldere toekomst.