Share this article Share
De overzichtstentoonstelling bestaat uit ongeveer veertig reeksen kunstwerken, beginnend van de jaren ’80 en ’90 tot nieuw werk dat een ruimtelijke dialoog aangaat met de architectuur. Op twee verdiepingen belicht Oorebeek zijn grondige verkenning van auteurschap en aura door middel van massaproductie van beeld en toe-eigening via reproductie.
In een doorwrocht proces van herhaling en overlapping, in een quasi-schilderkunstige benadering, snijdt hij niet alleen vragen naar representatie aan maar ook die naar de perceptie door de toeschouwer. Net als bij een palimpsest – de techniek van wegschrapen en overschrijven op een perkamentrol – zijn de beelden aanwezig in een voortdurende cyclus van uitgewist worden en opnieuw verschijnen, waarbij de oorspronkelijke bron weerbarstig is, ontregelend werkt en nooit volledig onzichtbaar wordt.
Centraal in zijn werk staat de menselijke figuur, als werktuig om de politiek van het beeld te onderzoeken, de aantrekkingskracht van iconen en de humor en spot die gepaard gaan met hun oversaturatie in het publieke bewustzijn.